Kees en Marja Duvekot zijn op 15 oktober 1971 getrouwd en al 50 jaar samen. Een mooie gelegenheid om dit bijzondere koppel in het zonnetje te zetten op deze mooie dag.
Wij hebben elkaar ontmoet in Middelburg bij een bijeenkomst van het Leger des Heils. In de Legerzaal was er een paal van een schragen tafeltje omgevallen en die wilde ik oprapen en meteen staat er aan de andere kant een meisje, dit was de eerste keer dat ik Marja ontmoette, vertelt Kees.
We woonden niet zo ver van elkaar vandaan. We waren beiden actief in het Korps en elke zondag ontmoetten wij elkaar. We liepen daarna samen naar huis en vergaten de tijd omdat we elkaar zoveel hadden te vertellen. Het gevolg was dat ik laat thuis kwam, vertelt Marja. Als enigst kind werd er heel erg op mij gelet, ik kreeg altijd op mijn kop van mijn vader voor het laat thuiskomen. Het klikte heel goed tussen ons en van het één komt het andere.
Kees was onderwijzer en Marja werkte in het ziekenhuis. We zijn een tijdje verloofd geweest en besloten daarna te trouwen in het mooie stadhuis van Middelburg en zijn in Boskoop gaan wonen.
In Boskoop zijn onze 2 zoons geboren. We hebben 10 jaar in Boskoop gewoond en zijn daarna naar Zuid Afrika verhuisd. Daar hebben we 3 jaar gewoond en voor het Leger des Heils in Zuid Afrika gewerkt. We hebben nog de apartheid meegemaakt. Onze kinderen moesten natuurlijk naar school in Zuid Afrika. De oudste was toen 6 en de jongste 4 jaar. De aansluiting was niet zo goed voor onze kinderen en op een gegeven moment werden we voor de keuze gezet. Of langer blijven in Zuid Afrika of terugkeren naar Nederland. We hebben gekozen voor terugkeer naar Nederland.
Hier weer aangekomen moesten we opnieuw beginnen. We hebben een tijdje in Hengelo gewoond. Het was een pittige tijd voor ons en we hebben heel zuinig moeten leven om weer alle eindjes aan elkaar te knopen. Gelukkig hebben we ons leven opnieuw kunnen inrichten zonder onnodige schulden te maken.
Inmiddels kwam het hoofdkantoor van het Leger des Heils in Almere in zicht en zijn we gevraagd of we bereid waren om naar Almere te verhuizen. We wonen sinds 1990 in Almere, dus al 32 jaar. We hebben altijd gewoond in Stedenwijk Midden in hetzelfde huis en de buurt bevalt ons prima. Het is een gezellige buurt dichtbij het centrum. De locatie ligt zodanig dat je alles goed kan bereiken met de fiets. Ik haal graag koopjes en kan zo alle supermarkten in de buurt goed bereiken per fiets, vertelt Marja aan mij.
De tijd gaat te hard vinden wij, maar we mogen niet klagen. We zijn nu 50 jaar getrouwd en alles is goed op zijn pootjes terecht gekomen. Kees is nu 74 en Marja is 71 jaar, we zijn al geruime tijd met pensioen. Marja heeft 15 jaar als vrijwilliger gewerkt. Een zangclub voor kinderen en ouders. De opzet was dat kinderen samen met hun ouders zo meer bekendheid kregen met de Nederlandse taal. Onze zoons zijn nu 48 en 44 jaar en we hebben 5 lieve kleinkinderen. We genieten met volle teugen van het leven. Vanwege de corona maatregelen staat alles op een laag pitje. We hopen dat er snel weer meer activiteiten komen bij het Leger des Heils.
Hoe vieren wij Valentijnsdag.
Vroeger stuurde Kees mij altijd lieve kaartjes, waarin hij zijn gevoelens voor mij opschreef. In de jaren 60 toen we nog verkering hadden, ging ik kamperen en hij had mij zo erg gemist dat ik na terugkomst een heel lang gedicht van hem kreeg. Marja was best ondeugend, vertelt Kees, en als ze terugkwam moest ik achter haar aanrennen met het gevolg dat ik mijn voet een keer verstuikte. Marja is elke dag bij mij langsgekomen om te vragen hoe het met me ging en om mij te verzorgen. Marja vertelt verder dat je vroeger echt voor je uitzet moest sparen en wat haar bij is gebleven, dat Kees na het tanken van zijn brommertje een glas kreeg bij het tankstation en dat heel lief aan haar overhandigde. Ze heeft die glazen nog steeds en is er heel zuinig op en de gedichten worden nog steeds door haar gekoesterd.
Nu kennen wij elkaar al zo lang en eigenlijk is elke dag voor ons Valentijnsdag. Wel nemen we altijd romantische films op en wachten altijd wanneer de eerste kus komt. Kees zegt nog iedere dag tegen Marja dat zij een bijzondere en lieve vrouw is en dat hij heel dankbaar is dat hij haar heeft als zijn partner.
Wat is de rode draad die ons huwelijk in stand houdt. Wij geloven dat wij geleid worden door een Hogere Macht en voelen dat nog steeds zo. We hebben diepe dalen gekend en zijn hieruit gekropen, zodat we ook de bergen konden beklimmen. We staan nu aan de top van de berg. Het uitzicht op de maan is mooi en voor iedereen hetzelfde. Samen geniet je meer en is het mooier omdat je, je gevoelens met elkaar kan delen…..
Graag willen wij weten hoe jullie Valentijnsdag vieren. Voeg een reactie toe hieronder of schrijf een lief berichtje of gedichtje voor een geliefd persoon. Het mag ook voor je hond, kat of ander huisdier zijn. Valentijn is voor iedereen.
Let op: vervelende, intimiderende of discriminerende berichten worden heel snel verwijderd.
Foto boven aangeleverd door Marja, andere foto’s en bewerking Jane
Patrick Bohmermann 
De Redactie 
Hanna