Het schuldsaneringsplan van mevrouw ligt al een tijdje op haar keukentafel, maar ze heeft veel vragen en ze vertrouwt niemand. Gelukkig krijgt ze uitstel voor het ondertekenen totdat er weer een fysieke afspraak mogelijk is in het stadhuis. Maar ja, wat nou als je niet naar het stadhuis durft, dat het idee dat je daar met de bus naar toe moet een van je grootste angsten is?
De dag van de afspraak
Mijn telefoon gaat: “Ik ga zo naar de bushalte lopen.” “Dat is goed”, zeg ik “je bent mooi op tijd” (en weet in mijn hart dat opstaan al een dingetje is op dit soort dagen). Mijn telefoon gaat: “ik sta bij de bushalte”. “Top!” zeg ik. Mijn telefoon gaat: “ik zit in de bus, en het gaat goed”. “Wat goed van je” zeg ik nog maar eens. Mijn telefoon gaat: “ik stap uit op het stadhuisplein, dat is het dichtste bij toch?”. “Ja”. Mijn telefoon gaat: “ik ben er, ik zit voor het stadhuis!”. “Ik zie het, zeg ik” en kijk haar glimlachend aan!
De Redactie 
Leandra Vleesschouwer 
Patrick Bohmermann