In de vorige editie ben ik begonnen het verhaal van Vesna Dragojevic te vertellen. Het verhaal over hoe het huidige Arnhemplein tot stand is gekomen. Een verhaal dat overigens al eens verteld is in de vroegere papieren buurtkrant. Maar omdat deze waarschijnlijk bij veel mensen bij het oud papier is beland, en het zo’n mooi verhaal over saamhorigheid in de buurt is, willen we het graag nog eens delen. Vorige keer vertelde Vesna hoe zij met een groep kinderen uit de buurt een plan bedacht om het plein te verbeteren. Bij het Stationsmuseum in Muziekwijk werd hen een ruimte aangeboden om te vergaderen, daar kwam de ideeënstroom op gang.
Vesna vertelt verder.
De kinderen wilden graag een eigen club hebben met een eigen ruimte in Stedenwijk. En ze wilden zich hiervoor inzetten, door bijvoorbeeld handtekeningen in de buurt te verzamelen ter ondersteuning om hun eigen club te creëren. “Nog beter!”, zei iemand, “We gaan een sponsorloop doen om geld in te zamelen voor de huur”. Ik dacht: “Ach, dat zoete idealisme…”.
Ze stelden voor om een artikel in de Almere Vandaag te plaatsen. Ook wilden ze een lokale radiozender bezoeken om te kijken wat de mogelijkheden waren. Ze wilden zelfs wel af en toe als gast in het programma optreden, of 15 minuten eigen zendtijd krijgen. Maar wat ze het allerliefste wilden was een eigen krant maken, met een kinderpersbureau midden in de wijk.
Al snel vulde de kamer zich met dromen. Hoe zou de krant gaan heten? Wie zou waarover schrijven? En wie zou er gaan fotograferen? Alles klonk heel mogelijk en de kinderen werden heel enthousiast. Het leek ze ook heel nuttig om een eigen kinderbuurtcommissie te vormen. Ze vonden het eigenlijk het beste om naar de burgemeester te gaan. Eén, twee, drie, en klaar is Kees!
Ze deden talloze voorstellen om Arnhemplein op te knappen tot een waardevol speelplein. Ze stelden een waslijst met speelelementen samen, en maakten zelfs een paar tekeningen, Ik vond het geweldig dat ze zo gemotiveerd waren om mee te praten over ontwikkelingen in hun leefomgeving. En zij vonden het geweldig, dat iemand ze ernaar vroeg.
Hoe we ze hierin konden ondersteunen was nog onduidelijk, maar dat ze ondersteuning zouden krijgen was duidelijk. We hoopten dat de gemeente de nood en het belang van deze onderneming zou inzien en dat de kinderen hierdoor een betere toekomst voor henzelf en de wijk konden creëren.
Dit was deel 2 van het verhaal van het Arnhemplein. Een verhaal dat laat zien wat je kunt bereiken met een groep enthousiaste en betrokken buren. Deel 3 van het verhaal kunt u lezen in de volgende editie van de Stedenwijker, die uitkomt op 1 januari 2025.
Karin Louw