Foto door Meinke Fisscher

Op donderdag loop ik altijd naar de gymzaal bij het Trinitas College om de klas van mijn zoon daar op te halen, hun eigen gymzaal wordt momenteel gerenoveerd. En als ik dan langs de Middelburgweg wandel, ben ik toch altijd even onder de indruk. Daar staat namelijk aan beide kanten van de weg een prachtige rij platanen. En platanen, dat vind ik best stoere jongens. Ze zien er namelijk heel indrukwekkend uit. Behalve dat ze er mooi, groot en indrukwekkend uit kunnen zien, is hun stam bedekt met een soort camouflage patroon, daardoor zijn ze ook heel herkenbaar.


Het prachtige geel, groen, bruin gevlekte camouflage patroon op de stam van de plataan ontstaat doordat de boom in het najaar grote plakken schors van zijn stam laat vallen, hij is als het ware aan het schilferen. Een ander opvallend kenmerk van deze boom is de grote hoeveelheid bolletjes die tussen de takken hangt. Deze bolletjes zijn de vruchtbolletjes die zijn ontstaan uit de bolvormige vrouwelijke bloeiwijzen. De bloeiwijzen bloeien in mei en zijn dan knalrood, maar als ze zijn uitgebloeid blijven de ontstane harige vruchtbolletjes nog een jaar in de boom hangen.


Ook om de bladeren kan je niet heen. De bladeren van de plataan lijken een beetje op die van de esdoorn (zoals het blad op de Canadese vlag), maar dan groter, daarom wordt hij ook wel de esdoornbladige plataan genoemd. De bladeren van de plataan kunnen tot wel 25 cm breed worden en vormen in de herfst vaak dikke tapijten op de grond en prachtige schatten om te verzamelen voor de herfsttafel. Rond eind april komen er dan weer nieuwe bladeren aan de boom, tegelijkertijd met de nieuwe bloemen.


Platanen kunnen tot wel 30 meter hoog worden en het is een boom die goed tegen luchtvervuiling kan, daarom is het een geliefde boom om aan te planten in straten, parken en pleinen. De boom werd al zo’n 2000 jaar geleden door de Romeinen aangeplant in hun stad. Persoonlijk vind ik dat deze stoere jongens een aanwinst zijn voor onze wijk en mijn wandelingetje langs de Middelburgweg is altijd een geluksmomentje. Van mij mag de renovatie van de gymzaal nog wel even duren

Door Kim

Mijn naam is Kim, en ik woon sinds 2013 met heel veel plezier in Stedenwijk samen met mijn man en twee kinderen. Ik werk als paleo-ecoloog bij een archeologisch adviesbureau. Dit betekent dat ik bij opgravingen onderzoek hoe de natuur er in een bepaalde tijd uitzag, of wat mensen aten. Met mijn stukjes in De Stedenwijker hoop ik buurtbewoners te verwonderen over de natuur in onze buurt. Want die is mooi en daar moeten we samen voor zorgen.