Mijn naam is Annemarie Ongolesono, mijn droom was een eigen onderneming te starten en deze kwam uit.
Mijn motto was door keihard werken, volharding, wilskracht en doorzettingsvermogen kan je, je dromen en wensen werkelijkheid laten worden. Alles wat je met liefde doet, waarin je gelooft en waar je achter staat komt uit.
Ik heb altijd al van koken gehouden. Alles testen en aanvoelen wat de meeste mensen lekker vinden, dit was mijn passie. Ik heb toen van mijn passie mijn werk gemaakt en een afhaal/restaurant ‘Jawa City’ opgezet met Surinaams/Javaanse en Indische gerechten. Er werden ook cateringopdrachten verzorgd en geleverd aan bedrijven, bij bruiloften en verjaardagen. De authentieke smaak van mijn gerechten viel erg in de smaak bij de klanten.
Ik heb heel hard moeten werken als horeca ondernemer en als alleenstaande moeder harder moeten knokken. Uiteindelijk heb ik mijn eigen woning gekocht en was heel gelukkig dat dit mij ook was gelukt.
In het jaar 2019 werd er borstkanker bij mij vastgesteld en stortte mijn wereld in elkaar. Ik voelde een knobbel in mijn borst, stond er niet bij stil en bleef doorwerken. Ik wilde blijven genieten van mijn leven en mijn kinderen. De zaak moest draaiende gehouden worden.
Ik deed met plezier 2 tot 3 keer per week aan sport en yoga. Ik begreep het niet, ik had de tijd niet om ziek te zijn. Ik dacht…dit overkomt mij niet…helaas, het is zoals het is. Ondanks dat je leven in een achtbaan terechtkomt, waar je niet achterstaat, moet je beseffen en realiseren dat het je overkomt. Je gedachten die in een stroomversnelling gaan moeten omgezet worden in handelen. Je denkt….hoe nu verder? Je bedenkt je eigen overlevingsstrategie!
Een ernstige ziekte als kanker verandert veel in je leven. Na de schok van de diagnose komen de medische behandelingen, die lang kunnen duren en allerlei onzekerheden oproepen. Het vergt veel aandacht en energie. Ik heb een borstamputatie gehad, chemokuren, bestralingen en hormoontherapie. Ik kreeg een pittige periode tegemoet zei mijn huisarts onlangs nog tegen mij. Heel veel mensen met wie je omgaat, zeggen meestal hetzelfde tegen mij. Positief blijven Anne, kom op hé, je gaat het redden, denk aan je kinderen, denk dat je weer gezond wordt en uiteindelijk alles goed komt.
Dat zijn allemaal lieve woorden met zeer goede bedoelingen. Kanker hebben laat je echter in de spiegel kijken. Je moet jezelf confronteren met hoe je er nu uitziet. Dat is pas een uitdaging vind ik. Hoe ga ik ermee om? Want kanker is voor mijn gevoel een levenslange cyclus. Je voelt je anders, ziek en je hebt veel minder energie.
Je vertrouwen in het leven wordt zeer op de proef gesteld en allerlei emoties spelen een grote rol. Ik heb mij gebroken en verminkt gevoeld, maar ik vocht door. Ik bleef ondanks deze ‘hel’ erg positief. Vanzelfsprekend heeft kanker ook een zware impact op je kinderen, familieleden en andere naasten.
Ik wil ik nu graag zoveel mogelijk mensen helpen door deze moeilijke periode. Wat je doormaakt, hoef je niet alleen te doen. Daarom heb ik een lotgenotengroep opgestart. Je kan je aanmelden via mijn e-mail adres: a_ongolesono@hotmail.com
Ondanks dat ik heel erg ziek ben, blijf ik genieten van alles wat er om mij heen gebeurt, ik blijf genieten van alle mooie momenten, want liefde is leven. Liefde geeft zoveel kracht, liefde voor je kinderen, liefde voor je medemens, liefde voor je werk….ja ik blijf werken, ondanks dat ik pijn heb. Ik wil de ziekte geen voldoening geven, ik wil de ziekte geen schijn van kans geven. Ik wil doorgaan met leven en dat doe ik heel graag met alle liefde wat ik in me hebt en dat ik voel.
Het moet geen dramatische artikel worden, dit is een stukje van mijn biografie, van mijn leven, van hoe ik de dingen graag oppak en niet bij de pakken neer ga zitten. Vandaar dat ik een boek heb geschreven omtrent mijn leven. Ik wil zoveel mogelijk mensen inspireren, en een positieve boost geven, no matter what….never give up!!!
Op 8 december 2019 gaf ik een lezing in combinatie met mijn lekkere eten van ‘Jawa City’, met hulp van dreamzworld, twee geweldige lieve mensen die mij hadden gesteund in deze zeer moeilijke fase/periode in mijn leven.
De druk te moeten presteren, de verantwoordelijkheid voor de inkoop en verkoop, begeleiding van het personeel, de belastingen, 80 tot 100 uur werken in je eigen toko en met liefde blijven koken voor je klanten hebben uiteindelijk hun tol geëist.
Ik geloof dat alles een reden heeft, want op dit moment ben ik bezig met mijn opleiding verpleegkundige, mijn tweede droom die binnenkort uitkomt. De zorg is zwaar, maar ik kan ermee omgaan, ik kan het aan ondanks de pijn die ik dagelijks voel in verband met mijn operatie litteken.
De zorg waar ik nu met veel liefde voor kwetsbare mensen de verantwoordelijkheid voor draag, is lang niet zo zwaar als je eigen onderneming. Ik werk nu 20 uur in de zorg en ik ben gegroeid in mijn eigen ontwikkeling. Ik kan mijn leven inrichten zoals ik het wil. Ik heb nu eindelijk innerlijke rust en geniet veel meer van mijn kinderen dan voorheen.
Ik ben nu mentaal sterker dan ooit, ik heb zoveel moeten doorstaan en heb het uiteindelijk gered godzijdank waar ik nu wil zijn. Stiekem denk ik nog aan toen…toch zo fijn en zo gezellig geweest ondanks de megadrukte in de horeca.
Mijn boek heet: ‘Lijden in stilte’. Mocht je mijn biografie willen lezen, dan mag je mij een e-mail sturen: a_ongolesono@hotmail.com
Liefs,
Annemarie Ongolesono
foto’s aangeleverd door Annemarie
De Redactie