Zoals iedereen wel weet, vormt de Kaukasische reuzenberenklauw een groot probleem in Almere en omstreken. In het Beginbos bij het Eksternest wordt deze berenklauw al vele jaren met succes bestreden. Ook in het Spanningsveldbos is een groep van Collectief Stedenwijk-Zuid al enige jaren bezig met het bestrijden van deze plant.
Als u op de A6 rijdt vanaf Almere-Haven naar de afslag Almere Stedenwijk, ziet u aan de rechterkant van de snelweg het grote verschil met de linkerkant. Aan de kant van het Spanningsveldbos staat geen Kaukasische reuzenberenklauw in bloei en zal zich daar ook niet vermeerderen door zaadzetting.
De Kaukasische reuzenberenklauw moet echter niet worden verward met de inheemse berenklauw. Die heeft nl. natuurlijke vijanden en heeft die vervelende eigenschappen van de reuzenberenklauw niet, is geen exoot en hoeft daarom ook niet bestreden te worden.
Het verschil tussen een inheemse berenklauw en de Kaukasische reuzenberenklauw is op de foto hiernaast te zien. Links staat de Kaukasische en rechtsboven de inheemse. (rechtsonder is een Grote engelwortel en heeft niets hiermee van doen). Het verschil zit vooral in de grootte, de kleur van de steel en de bladeren. Neem geen uitgebloeide reuzenberenklauwen mee naar huis. Op die manier verliest u zaad onderweg en helpt u zo mee aan de verspreiding.
Foto: afkomstig uit “Wilde bloemen” Spectrum natuurgids 1979
De groeiwijze van de Kaukasische reuzenberenklauw op zich is prachtig. De grote bloemschermen zorgen voor een rijke voedselplaats voor menig insect. Het probleem zit in het feit dat de Kaukasische reuzenberenklauw in Nederland geen natuurlijke vijanden heeft, waardoor hij zich explosief kan vermeerderen. Dit is een bedreiging voor de inheemse flora en mogelijk ook voor diersoorten die in dit gebied leven. Hun leefgebied verdwijnt.
Dan zijn er ook nog de medische redenen om deze plant te bestrijden: bij aanraking van de plant kunnen er, onder invloed van zonlicht, hele vervelende brandwonden ontstaan. Dit komt door de brandharen die op de plant zitten. Bij kneuzing van de bladeren komt er een sap vrij, wat hetzelfde effect sorteert. De Kaukasische reuzenberenklauw komt voor op de lijst van invasieve exoten, die bestreden moeten worden. De zaden kunnen wel 7 jaar hun kiemkracht behouden. Zaak is dan ook om te voorkomen dat de plant zaad kan zetten.
De Kaukasische reuzenberenklauw bestrijders van het Spanningsveldbos gaan met schep, schoffel en/of zeis op pad om de planten kort te houden, dan wel te verwijderen, door ze met wortel en al uit te steken. De wortels en eventuele zaadschermen worden afgevoerd naar de vuilverbranding, zodat ze zich in ieder geval niet meer kunnen vermeerderen.
Mocht er in uw buurt Kaukasische reuzenberenklauw de kop opsteken en u wilt ze zelf bestrijden, neem dan contact op met collectiefstedenwijkzuid@gmail.com voor informatie over hoe de reuzenberenklauw te bestrijden.
Toevoeging: Kim Olaya
De reuzenberenklauw is in de 19e eeuw onopzettelijk, via transport van goederen en opzettelijk, als sierplant, vanuit de Kaukasus, Europa ingevoerd en is aan het begin van de 20e eeuw ingeburgerd in Nederland. De plant groeit graag op vochtige, voedselrijke grond in bijvoorbeeld bermen of langs waterlopen.
De reuzenberenklauw doet het zo goed in Nederland dat het veel inheemse soorten overwoekert en de Nederlandse biodiversiteit bedreigt. Bestrijding van de soort zoals de helden van Collectief Stedenwijk Zuid dat doen voor Stedenwijk is dan ook heel belangrijk.
Behalve met de hand, wordt de berenklauw in Almere ook bestreden met schapen, die de toppen van de planten opeten, zodat die geen zaad kunnen zetten. Inmiddels worden er ook proeven gedaan met varkens, die niet alleen de bovengrondse delen, maar ook de wortels van de planten opeten.
Bronnen:
https://www.floravannederland.nl/planten/reuzenberenklauw
https://www.verspreidingsatlas.nl/0606#
https://www.stadennatuur.nl/stad-en-natuur/nieuws/mangalitza-varkens-almere.html
Uitgelichte foto: Dieter Stehle via Pixabay
De Redactie