Als je mij een paar jaar geleden vroeg ‘wil je katten?’, zei ik standvastig nee, die dingen doen precies alles wat jij niet wil. Nee dank je wel, ik ben een hondenman een echte kameraad. Die doet wat je vraagt en kwispelt als je thuiskomt. Maar ach, verstand komt met de jaren. Ik moet bekennen ik heb nu acht katten, ho, ho, rustig maar, er wonen er zes niet in huis. Dat zou voor de buurt een beetje ongemakkelijk worden. Ik heb buiten onze twee huiskatten, met een naar verhaal, zes grote katachtigen die ik geadopteerd heb om ze een beter leven te kunnen bieden. Deze zes wonen bij Stichting Leeuw in Anna Paulowna op het mooie dierenpark van Hoenderdaal.
Mijn vrouw en ik hebben zes katachtigen geadopteerd, twee leeuwen, twee panters, een poema en een tijger. De tijger is helaas door ouderdom vorig jaar is overleden. We gaan ook regelmatig even kijken bij ze en maken dan een afspraak. Dan mogen we met een vrijwilliger van de stichting mee achter de haag. De haag staat er om de dieren rust te gunnen. Achter die haag is een smal voetpad dat gebruikt word door verzorgers, de dierenarts en adoptieouders. Gewone bezoekers blijven voor de haag, er zitten kleine kijkgaten in zodat je ze wel kan zien maar niet dichtbij kan komen.
Drie jaar geleden waren wij zoals ze het daar noemen op tijger-workshop. We kregen een uitgebreid verhaal over wat de stichting doet en uit wat voor bizarre omstandigheden de dieren vandaan komen. Nou dat is onmenselijk wat sommige mensen dieren kunnen aandoen.
Wij gingen met twee vrijwilligers mee achter de haag op een paadje van drie stoeptegels breed en een stevig Heras hekwerk tussen de mooie grote katten en ons in. Als eerste zagen we Simba, een jonge mannelijke leeuw gevonden op een markt in Irak, alle nagels en hoektanden hadden ze verwijderd. Maar hier mocht hij weer leeuw worden.
Iets verderop lag een mannelijke leeuw recht voor me, ik moet zeggen ik ben niet gauw onder de indruk maar nu rook je hem op nog geen 50 cm afstand, hij keek me aan met zijn prachtige kop. Maar ook deze leeuw had een verhaal. Remy is als welp gevonden in een honden bench in een weiland. Hij zat twee jaar in de opvang en had zich ontwikkeld van welp naar puber. Ik was om, deze wil ik adopteren. Niet vanwege zijn verhaal, nee, mijn sterrenbeeld is leeuw.
De tour ging verder naar twee mooie panters. Een gevlekte (Fred) en een mooie zwarte (Akila). Verderop zat Noëlle de poema en een flink stukje verder liepen we de tijger afdeling in. Wat zijn deze dieren machtig, imposant, mooi en dus werd Goha onze zesde adoptiekat. Na alle papieren te hebben getekend en de adoptiepapieren te hebben ontvangen. Waren we adoptieouders van zes grote katten.
En dan begint het te jeuken, ik wil ook katten. Mijn vrouw kijkt me aan en zegt ‘ben je ziek?’. We gingen informeren bij het dieren asiel. Dus hop naar het asiel en ik werd door een kitten uitgekozen. Ja jullie lezen het goed IK WERD UITGEKOZEN, dus haar zusje ging natuurlijk ook mee. Nu zijn we de trotse verzorgers van twee ondeugende verschrikkelijk lieve katten.
Ze waren waren als pasgeboren kittens gevonden bij het grofvuil en hadden van de dierenasielverzorgers de namen Kitty en Karin gekregen. Maar ja ik vond dat, sorry voor iedereen die Kitty of Karin heet, geen passende namen voor deze twee juweeltjes. Dus zijn ze omgedoopt tot Dolce en Gabbana. Het zijn mijn twee grote vriendinnen geworden, waar ik in huis ga of sta ze zijn er. Heerlijk en ik durf nu dus ook te zeggen.
Ik ben een katten man.
Wil je weten hoe het nu met Remy en Luna (zijn vriendin) gaat, en met Simba. Ze zijn naar Zuid-Afrika verhuisd. Waar ze per stel een gebied van 1,5 hectare grond hebben gekregen om oud te worden.
Kijk op Instagram, stichtingleeuw
Of op www.stichtingleeuw.nl
En een bezoekje naar dierenpark landgoed Hoenderdaal is zeker de moeite waard.
Kim