Met het schaamrood op mijn kaken moet ik toegeven dat ik al ruim 10 jaar in Stedenwijk woon en nog nooit in het Spanningsveldbos ben geweest. Ik heb er weleens over gelezen, in de Stedenwijker. Ik ben er ook weleens onbewust doorheen gefietst. Maar nooit heb ik me gerealiseerd wat een prachtige plek wij in onze eigen wijk hebben. Dus fiets ik op een druilerige donderdagochtend richting het Spanningsveldbos voor een interview met Jan van Koningsveld. Jan is al veertig jaar inwoner van Stedenwijk en lid van het Collectief Stedenwijk Zuid Groen. Terwijl we door het bos lopen vertelt hij mij over zijn activiteiten en inspanningen voor het bos.
Hoe ben je bij het bos betrokken geraakt?
Al sinds ik hier veertig jaar geleden ben komen wonen, heb ik een volkstuin, vlakbij het bos. Een aantal jaar geleden besloten we met een groepje buurtbewoners aan de gemeente te vragen of we de paden in het bos konden onderhouden, die waren erg verwaarloosd. Eerst wilden we paden van houtsnippers, maar deze vergingen snel. Nu hebben we zandpaden en die zijn makkelijk te onderhouden. Dit doen we met het Collectief Stedenwijk Zuid Groen.
Kun je iets meer vertellen over de activiteiten die je uitvoert voor het bos?
Naast het onderhoud van de paden, hangen we ook nestkastjes op voor vleermuizen en vogels. Onlangs hebben we toestemming gekregen om op een veldje nestgelegenheid te creëren voor marterachtigen. We hebben daar van takken nu twee hopen gemaakt die nestruimte geven aan marterachtigen. Ik heb een rattenval in mijn tuin, waarin ik dieren kan vangen om ze ergens anders weer uit te zetten. Hier heb ik al meerdere keren marterachtigen in gehad, zoals bunzingen en boommarters. Verder gaan we elke maandagavond het bos in om de reuzenberenklauw weg te halen. Dit is een woekerende exoot die onze natuur bedreigt. Op zaterdag 3 juni opende het Kabouter Spanniepad, een speurtocht door het bos voor kinderen en hun (groot)ouders. Ook zetten we ons in voor het behoud van het bos zonder buitenzwembad.
Wat maakt dit bos zo bijzonder?
Dit bos is nog een van de laatste stukjes dat over is van Het Beginbos. Het oudste en meest gevarieerde bos van Almere. De aanleg van Almere begon met dit bos. Er staan veel verschillende boomsoorten, zoals eiken, beuken en esdoorns, maar ook verschillende notenbomen (walnoten en hazelnoten) en kersenbomen. In het bos groeien veel kruidachtige planten zoals fluitenkruid, robertskruid en verschillende soorten dovenetels. Het bos is ook een thuis voor verschillende zoogdieren. Niet alleen marterachtigen, maar ook vleermuizen en bevers wonen hier. In de sloten langs het bos zitten watersalamanders. En toen we laatst in het bos met onderhoud bezig waren, kwam er een vuurlibel langs vliegen. Naast een mooie plek waar mensen kunnen wandelen, is het ook een natuurlijke geluidsbarrière voor het lawaai van de A6 en vangt het fijnstof en koolstofdioxide uit de lucht. Het is veel meer dan alleen een recreatieplek.
Kun je iets meer vertellen over jullie activiteiten om de reuzenberenklauw te bestrijden?
Elke maandagavond gaan we met een groepje mensen het bos in. We dragen beschermende kleding en handschoenen en halen met de hand alle reuzenberenklauw weg. Het is belangrijk dit te doen voordat ze zaden krijgen, om de verspreiding zoveel mogelijk tegen te gaan. We halen de planten met wortel en al uit de grond en stoppen ze in speciale zakken, zodat ze kunnen rotten. De zakken laten we in het bos liggen. Als de planten zijn vergaan, gebruiken we het als compost voor het bos. Zo hoeven de planten niet de verbrandingsoven in, dit is weer beter voor het milieu.
Onze wandeling komt ten einde. Ik ben zeer onder de indruk van dit mooie stukje natuur in Stedenwijk. Ook ben ik onder de indruk van het werk dat Jan en de andere vrijwilligers van het Collectief Stedenwijk Zuid Groen doen om dit mooie bos te onderhouden en te behouden. Ze hebben zich de afgelopen jaren ook keihard ingezet om ervoor te zorgen dat het bos niet gekapt zal worden voor de komst van een buitenzwembad. Bedankt dat jullie Stedenwijk groen houden.
Dit artikel is onderdeel van een drieluik met Jan van Koningsveld. Volgende keer: In de tuin met Jan.
Patrick Bohmermann 
De Redactie