Netty Visser: “Stel je huis maar open.”

Delen met elkaar

Toen ik nog aan het verbouwen was in mijn huis – het was vlak voor Kerst – kwamen twee buurtgenoten langs. Ze hadden een lange stok met een tasje eraan gebonden.  Met in het tasje o.a. wat lekkernijen en een kaarsje. Één van de dames vertelde me dat het werd aangeboden door de kerkgemeente waar zij bij zitten. Op dat moment werd mijn interesse in deze sociaal bewogen vrouw gewekt.

Netty Visser is aangesloten bij kerkgemeente Parousia. Dit is een evangelische gemeente. Een evangelische gemeente is een gradatie van een protestantse gemeente. De bijeenkomsten zijn minder strak georganiseerd. Het gaat niet om het zondagse gebouw. Je bent gemeente met elkaar. Ook door de week. 

Als er iemand ziek is komen mensen helpen. In coronatijd is er geen samenkomst met z’n allen maar wel zondags een online dienst. 1 x per 2 weken wordt er afgesproken met een groepje mensen bij iemand thuis.

Netty geeft aan dat het doel is dat je vanuit je geloof belangrijke gebeurtenissen met elkaar kunt delen. Dit delen kun je doen binnen je kerkgemeente, maar ook daarbuiten. Het doel van deze kerkgemeente is zeker niet het geloof opdringen zegt Netty, “maar gewoon te vertellen wat ons geloof inhoudt en hoe het uitwerkt in ons leven”.

“We proberen elkaar praktisch te helpen in het leven” zegt Netty. En Netty gaat daar verder in dan alleen haar bijdrage in de kerkgemeente.

Idealen

Netty heeft daar haar eigen ideeën en idealen in. “Stel je huis maar open” is een van de idealen van Netty. Hoe mooi zou het zijn als mensen bij elkaar konden komen met levensvragen en dat je dan samen op zoek gaat naar de antwoorden. Netty zou dit dan doen aan de hand van de bijbel, een ander heeft de Koran en weer een ander heeft de Tenach of de Veda’s(red.) enzovoort.

Netty vertelt ook dat er een buurtgenote is met wie zij soms ook spreek over het geloof. Deze buurtgenote leest de Koran. Netty en zij leggen de beide geschriften dan wel eens naast elkaar en verwonderen zich over de overeenkomsten.

Enkele jaren geleden maakte Netty al een begin met haar ideaal : “stel je huis maar open”. Ze had voor de deur een tafeltje met boeken. Voorbijgangers konden deze dan meenemen bij interesse. Netty’s idee was er op donderdag een bordje bij te plaatsen met “Kom binnen, de koffie staat klaar”.

Helaas is het door familieomstandigheden destijds niet doorgegaan. Toen kwam corona. Maar het ideaalbeeld is er! En Netty is vastberaden daar wederom vorm aan te geven.

Voor september heeft Netty al weer een heel leuk plan voor haar straat in het kader van samen delen. In de straat wonen mensen met verschillende culturele achtergronden en het leuke idee van Netty is dat iedereen iets lekkers maakt uit zijn eigen land van herkomst. Iedereen stalt dat wat zij/hij gemaakt heeft dan uit in de voortuin en zo kunnen de straatbewoners bij elkaar komen proeven en komen socializen.

Sociaal (arbeids)leven.

Netty is al met pensioen. Maar ze heeft altijd een enorm sociaal betrokken (arbeids)leven geleid. Vroeger woonde ze in Australie en was daar verpleegkundige en vroedvrouw. Terug in Nederland is ze directrice geweest van een opvanghuis voor vrouwen en kinderen die slachttoffer waren van geweld. Ze heeft in de clientenraad gezeten bij gezondheidscentrum De Schakel. Maar ook heeft ze vier jaar rondgereisd op een heel groot schip met 300 jongeren. Dit schip heet Logos Hope. Dit schip is een initiatief van een Internationale zendingsorganisatie genaamd Operatie Mobilisatie. Het is in feite een heel grote drijvende boekenmarkt. Ze vaart naar landen waar boeken te duur zijn voor de gemiddelde bevolking. Alle jongeren die op het schip werken komen voor 1 of 2 jaar. Ze leren daar iets (schoonmaken, koken, machinekamer) en helpen bij allerlei belangrijke projecten van kerken of scholen in de landen die ze aandoen. Netty was op dit schip aanwezig als pastoraal werker/maatschappelijk werker. Er kunnen soms wel meer dan 50 nationaliteiten aan boord zijn. Iedereen werkt daar op vrijwillige basis. Het schip vaart al jaren langs heel veel landen: Caribisch gebied. Cambodja, Libië, Filipijnen, Zuid Amerika. Al naar gelang de bestemming zijn er engelstalige boeken of spaanstalige boeken aan boord..

Ook nu nog is Netty enorm sociaal betrokken. Ze is bestuurslid in 2 stichtingen hier in Almere. Het ene is een organisatie die werk doet op de Filipijnen. Het andere is het Poorthuis in Almere Poort.

De stichting die werk doet op de Filipijnen heet Young Focus. Deze Stichting heeft in Manilla op de Filipijnen een organisatie opgezet. In Manilla is een heel grote vuilnisbelt. Er zijn vele gemeenschappen die daar op die vuilnisbelt leven in krotten. De kinderen daar moeten onderwijs krijgen, zodat ze zelf ooit de mogelijkheid hebben uit de armoede te ontsnappen. Young Focus ondersteunt de kinderen bij het onderwijs. De kinderen gaan naar de reguliere school, maar uniformen en lesmateriaal kunnen ze niet betalen. Dat verstrekt de stichting aan de kinderen. Maar ook een lokaal waarin zij kunnen leren, want daar hebben zij thuis de ruimte en de middelen niet voor.

Het andere prachtige initiatief waar Netty bestuurslid van is is het Poorthuis in Almere Poort. Het is een rijtje van 5 huizen. In 3 huizen wonen 3 echtparen. De 2 overige huizen zijn door de Alliantie omgebouwd tot 4 kleine appartementen. Die appartementen worden verhuurd aan jongeren die net de stap tussen thuis wonen en helemaal zelfstandig wonen niet kunnen maken. De echtparen die in hetzelfde rijtje wonen bieden lichte ondersteuning aan deze jongeren. De huurperiode is 1 jaar. Daarna moeten de jongeren de volgende stap zetten en elders gaan wonen. Er is tegenwoordig ook een voedsel/kledingbank gevestigd in het Poorthuis.

Wat een geweldige sociale bijdrage aan de maatschappij heeft deze vrouw geleverd en dat doet ze nog steeds!

Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik in gesprek mocht komen met haar.

Dank je Netty en keep on going!