Valentijnsspecial: 40 jaar getrouwd, ode aan mijn ouders.

Deze maand staat de Stedenwijker in het teken van de liefde.

En wat is nou mooier dan een prachtig liefdesverhaal van bewoners uit onze eigen buurt te vertellen. Zoals het verhaal van het mooie echtpaar op deze foto, Petra en Willem Bosch. Ze wonen al 40 jaar in Almere en al 20 jaar in Stedenwijk. Op 22 januari 2022 waren ze 40 jaar getrouwd, en met veel trots kan ik zeggen dat deze twee lieve mensen ook al bijna 40 jaar mijn lieve ouders zijn. Het verhaal begint 43 jaar geleden…

Ze leerden elkaar kennen in hun buurt in Amsterdam. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht. Petra had Willem eerst een paar keer de deur gewezen, voordat ze toch overstag ging en besloot om een keer met hem uit te gaan. En dat leek een goed besluit. Zij was 16 en hij was 19, maar ze hebben elkaar daarna nooit meer laten gaan. Tijdens een reis naar het Gardameer in Italië hebben ze zich verloofd. En eigenlijk wilden ze voor altijd verloofd blijven, trouwen was niet nodig. Maar toen mijn moeder zwanger was, vond oma dat ze maar moesten trouwen, en tja, tegen oma ga je niet in.

Inmiddels 40 jaar later, twee dochters en drie kleinkinderen verder, is het duidelijk dat deze twee mensen nog steeds ontzettend veel van elkaar houden. In goede en slechte tijden, bij ziekte en gezondheid, ze hebben het allemaal meegemaakt, ze zijn er voor elkaar. Elk jaar zegt mijn vader gekscherend ‘en nu is het wel genoeg geweest’, om mijn moeder vervolgens te overladen met cadeautjes en verrassingen.

Ze wilden graag jong een gezin beginnen en dat is gelukt. Mijn moeder was 19 toen ik geboren werd. Ik vond het altijd erg leuk om zulke jonge ouders te hebben. Ze hadden de energie om veel tijd met ons door te brengen, ons naar alle sporten en clubjes te brengen. Mijn vader heeft eigenhandig elke kamer die ik had verbouwd, niks was te gek. En nog steeds als er iets in huis moet gebeuren, staat hij voor ons klaar. Mijn moeder zat ‘s middags als we uit school kwamen klaar met een kopje thee, om even bij te komen en te kletsen over de dag. En ook nu hebben ze nog veel energie voor logeerpartijtjes met de kleinkinderen, of gezellige dagjes weg.

Toen mijn zusje en ik het huis uit gingen, en ze tijd over hadden, zijn ze mooie reizen gaan maken. Zoals een rondreis door Nieuw-Zeeland waar deze mooie foto in de sneeuw is gemaakt. Met een helikopter zijn ze de bergen in gegaan. En mijn vader heeft een bungeejump gemaakt. Hoe gaaf is het, dat je na zo lang, nog zulke mooie avonturen samen kunt beleven. Toen ik ze vroeg hoe ze het dan zo lang met elkaar hebben uitgehouden zei mijn moeder ‘geven en nemen, en een beetje geduld hebben’. Wat een mooi advies, en wat een fantastisch voorbeeld zijn ze voor mij. Ik wens mijn ouders samen nog heel veel mooie avonturen toe. En ik wens alle Stedenwijkers een liefdevolle Valentijnsdag toe.