De lente is begonnen! En lente staat voor nieuw leven. En hoewel het weer nog niet helemaal meewerkt, we zijn allemaal toe aan iets meer zon, staan de bloemen al uitbundig te bloeien. Sinds een paar jaar doet de gemeente Almere aan ecologisch maaien. Dit houdt in dat ze bepaalde velden maar 1 of 2 keer per jaar maaien. Zo krijgen meer bloemsoorten de kans om te groeien. Dit zorgt voor meer voedsel voor insecten. En meer insecten zorgen weer voor voedsel voor vogels. Het minder maaien zorgt dus voor een algehele toename van de biodiversiteit in de buurt. Daarbij is de kleurenpracht van al die bloemen een feestje om naar te kijken.
Ook het Arnhemplein wordt minder gemaaid. Toen ik half maart tijdens de schoonmaakdag over het Arnhemplein liep om vuil op te rapen viel me op dat er veel bloeide. Ter ere van ons tweejarig bestaan wil ik dit lentebloemenfeest graag delen met mijn mede-Stedenwijkers. Hieronder een overzicht van de bloemenpracht op het Arnhemplein.
Het madeliefje is een oude bekende, maar mag in dit overzicht niet ontbreken. Hoewel madeliefjes bijna het hele jaar bloeien, is het na een lange koude winter toch altijd weer een verademing om hun vrolijke kopjes boven het gras uit te zien komen.
Kleine veldkers is een vroegbloeier en al vanaf februari te zien in grasland. Deze soort wordt gezien als een cultuurvolger. Waar de mens gaat is de veldkers te vinden. Inmiddels is de soort over de hele wereld verspreid.
Deze hemelsblauwe kleine bloemetjes behoren tot de grote ereprijs. Een soort die in de 19e eeuw vanuit Azië naar Nederland is gekomen en het hier goed doet. En de prachtige blauwe kleur is een feestje voor het oog.
De paarse dovenetel bloeit van maart tot oktober en in een zachte winter zelfs het hele jaar door. Het is een akkerplant, dus groeit graag daar waar de bodem veel bewerkt wordt.
De kluwenhoornbloem heeft haar naam te danken aan de kluwen van bloemetjes bovenaan de steel. De soort komt veel voor op open plekken. Zoals grasvelden, tuinen en bermen. Ze bloeit het hele jaar door.
De bloemhoofdjes van het klein kruiskruid zijn opvallend, omdat ze eruit zien alsof ze nog niet opengegaan zijn. Maar dat zijn ze wel. Het is een pioniersoort die eigenlijk overal wel kan groeien. Zelfs tussen de straatstenen.
Het herderstasje is goed te herkennen aan de hartvormige vruchtjes. Het is een soort die heel flexibel is, ze kunnen op heel veel verschillende plaatsen groeien. Ze passen hun uiterlijk dan gewoon een beetje aan, afhankelijk van de groeiomstandigheden.
Ze staan nog niet in bloei, maar aan de rozetbladeren kan je de smalle weegbree heel goed herkennen. Deze soort gaat in mei pas bloeien. Dan groeien er dunne stengels uit het rozet met aan de top een bloemhoofdje met witte bloemetjes. De rozetbladeren kunnen gebruikt worden om de irritatie van de huid te verminderen na het aanraken van een brandnetel.
De paardenbloem is eenieder welbekend. De ‘bloem’ is eigenlijk, net als bij het madeliefje, een bloemhoofdje met een heleboel verschillende lintbloemen. Elke lintbloem wordt uiteindelijk een pluisvruchtje die we allemaal, klein of groot, zo graag wegblazen. Dat is de kracht van de paardenbloem. Want elk pluisje kan weer uitgroeien tot een nieuwe paardenbloem. Zo ontstaat nieuw leven. De cirkel is weer rond.
Ik wens alle Stedenwijkers een kleurrijke lente toe.
Mijn naam is Kim, en ik woon sinds 2013 met heel veel plezier in Stedenwijk samen met mijn man en twee kinderen. Ik werk als paleo-ecoloog bij een archeologisch adviesbureau. Dit betekent dat ik bij opgravingen onderzoek hoe de natuur er in een bepaalde tijd uitzag, of wat mensen aten. Met mijn stukjes in De Stedenwijker hoop ik buurtbewoners te verwonderen over de natuur in onze buurt. Want die is mooi en daar moeten we samen voor zorgen.
Hanna 
De Redactie